UWAGA! Informacje podane niżej nie są niezbędne do efektywnej pracy z programem. Potraktuj je jako ciekawostkę lub zapoznaj się z nimi, jeśli chcesz skorzystać z
Opcji dla programistów.
PostScript jest językiem programowania przeznaczonym do opisywania zawartości strony. Powstał w roku 1984 w firmie Adobe i szybko stał się standardem przemysłowym w zakresie wymiany danych w dziedzinie komputerowego składu dokumentów.
Z faktu, że jest to język programowania wynika podstawowa różnica między nim, a innymi formatami stosowanymi w DTP. Otóż, jeśli mamy do czynienia z dowolnym innym formatem – dane muszą być w tym formacie zapisane wprost (tzn. nie ma w pliku zmiennych, ale wyłącznie stałe; wszystkie dane są wyliczone w programie zapisującym i w pliku zapisane są wyniki tych obliczeń). W przypadku PostScriptu – ponieważ jest to język programowania – w pliku mogą występować zmienne, których wartość w momencie zapisywania pliku nie jest ustalona.
Takie podejście do tematu powoduje, że plik jest niezależny od urządzenia wyjściowego i będzie mógł być wydrukowany z maksymalnie możliwą do uzyskania jakością na każdym urządzeniu.
Np. plik z krojem
Type 1 osadzony w pliku postscriptowym może zawierać w sobie wykonywalne programy wyliczające kształt drukowanego znaku, które wykonają się dopiero w momencie drukowania uwzględniając dostępną w urządzeniu rozdzielczość.
Oczywiście takie programy mogą być również wykonywane w przypadku innych formatów (np. krojów typu
TrueType), ale programy te nie są zaszyte w kroju, tylko w oprogramowaniu, które je wyświetla. To powoduje, że ten sam krój może być różnie rasteryzowany na różnych urządzeniach. W przypadku PostScriptu – programy są zaszyte w samym pliku, co uniezależnia je od sprzętu i oprogramowania.
W pliku postscriptowym mogą znajdować się również „zapytania” sprawdzające, czy drukarka obsługuje jakąś specyficzną funkcję i w zależności od wyniku tego zapytania mogą być drukowane różne dane. Np. bitmapa może być pamiętana w dwóch (lub kilku) wariantach i w zależności od jakości (rozdzielczości, liniatury, liczby dostępnych kolorów) może być drukowany różny wariant tej samej bitmapy.
Fot. 1.
Krój postscriptowy w Interpreterze PostScriptu
W związku z powyższym, aby taki plik otworzyć i „zrozumieć”, należy w trakcie jego otwierania dokonywać analizy zapisanych w nim zmiennych i przeprowadzać na nich obliczenia tak, by ustalić ich właściwe wartości.
I właśnie programem, który taką analizę wykonuje jest
Interpreter PostScriptu, a oferowany i omawiany na tej stronie program jest takim interpreterem.