123

Uwaga! Ta wi­try­na wy­ko­rzy­stu­je pli­ki cook­ies w ce­lu umoż­li­wie­nia dzia­ła­nia nie­któ­rych fun­kcji ser­wi­su (np. zmia­ny ko­lo­ru tła, wy­glą­du in­ter­fej­su, itp.) oraz w ce­lu zli­cza­nia li­czby od­wie­dzin. Wię­cej in­for­ma­cji znaj­dziesz w Po­li­ty­ce pry­wat­no­ści. Ak­tual­nie Two­ja przeg­lą­dar­ka ma wy­łą­czo­ną ob­słu­gę pli­ków co­o­kies dla tej wi­try­ny. Ten ko­mu­ni­kat bę­dzie wy­świet­la­ny, do­pó­ki nie za­ak­cep­tu­jesz pli­ków cook­ies dla tej wi­try­ny w swo­jej przeg­lą­dar­ce. Kliknięcie ikony * (w pra­wym gór­nym na­ro­żni­ku stro­ny) ozna­cza, że ak­ce­ptu­jesz pli­ki cookies na tej stro­nie. Ro­zu­miem, ak­cep­tu­ję pli­ki cook­ies!
*
:
/
o
[
]
Z
U

PS, EPS i PDF

Jak już wspo­mnia­łem (O Post­Scrip­cie) Post­Script jest ję­zy­kiem pro­gra­mo­wa­nia. Plik post­scrip­to­wy jest więc pro­gra­mem kom­pu­te­ro­wym wy­ko­ny­wa­nym na urzą­dze­niu dru­ku­ją­cym. Nie ma pro­stej moż­li­wo­ści ot­war­cia ta­kie­go pli­ku i prze­kon­wer­to­wa­nia go na in­ny (moż­li­wy do wy­świet­le­nia przez pro­gram gra­ficz­ny nie po­sia­da­ją­cy in­ter­pre­te­ra) for­mat.

Aby do­ko­nać ta­kiej kon­wer­sji, na­le­ży pro­gram post­scrip­to­wy wy­ko­nać (czy­li zin­ter­pre­to­wać) i wy­ko­nać wszyst­kie ob­li­cze­nia w nim za­war­te. Tych ob­li­czeń do­ko­nu­ją pro­gra­my na­zy­wa­ne in­ter­pre­te­ra­mi Post­Scrip­tu.

EPS (en­cap­su­la­ted Post­Script) – to od­mia­na pli­ku post­scrip­to­we­go spre­pa­ro­wa­na spe­cjal­nie pod ką­tem wy­mia­ny da­nych mię­dzy pro­gra­ma­mi gra­ficz­ny­mi. Otóż, je­śli pro­gram gra­ficz­ny nie po­sia­da wbu­do­wa­ne­go in­ter­pre­te­ra, to pro­gram nie mo­że wy­świet­lić je­go za­war­to­ści, ale to nie przesz­ka­dza w je­go wy­ko­rzy­sta­niu. Plik ta­ki mo­że być po­trak­to­wa­ny jak czar­na skrzyn­ka i za­mie­szczo­ny w ram­ce pro­gra­mu gra­ficz­ne­go ja­ko kod pro­gra­mu post­scrip­to­we­go. W mo­men­cie dru­ko­wa­nia, ten kod zo­sta­nie włą­czo­ny do pli­ku wy­sy­ła­ne­go do dru­kar­ki i (je­śli dru­kar­ka ma wbu­do­wa­ny in­ter­pre­ter), zo­sta­nie na niej pra­wid­ło­wo wy­dru­ko­wa­ny.

Je­dy­ną niedo­go­dno­ścią ta­kie­go roz­wią­za­nia jest fakt, że ope­ra­tor do­ko­nu­ją­cy skła­du nie wi­dzi za­war­to­ści pli­ku. Aby ten prob­lem roz­wią­zać wpro­wa­dzo­no właś­nie for­mat EPS, w któ­rym mo­że być op­cjo­nal­nie za­mie­szczo­ny bit­ma­po­wy pod­gląd za­war­to­ści pli­ku.

Ap­li­ka­cja za­pi­su­ją­ca plik EPS mo­że utwo­rzyć pod­gląd za­war­to­ści pli­ku i pod­gląd ten zo­sta­nie za­pi­sa­ny ra­zem z wła­ści­wym ko­dem post­scrip­to­wym. W tej sy­tua­cji ap­li­ka­cja, któ­ra chce sko­rzy­stać z ta­kie­go pli­ku, a nie po­sia­da in­ter­pre­te­ra Post­Scrip­tu wy­świet­la ope­ra­to­ro­wi tyl­ko ten pod­gląd. To roz­wią­za­nie jest wy­star­cza­ją­ce do te­go, by ope­ra­tor wi­dział, co jest za­war­te w pli­ku, na­to­miast nie wpły­wa ab­so­lut­nie na ja­kość osta­te­czne­go wy­dru­ku, gdyż (jak już wspo­mnia­łem), do dru­kar­ki zo­sta­nie wy­sła­ny wła­ści­wy kod post­scrip­to­wy.

Pod­su­mo­wu­jąc pli­ki PS i EPS ma­ją dok­ła­dnie ta­ką sa­mą struk­tu­rę i oba wy­ma­ga­ją in­ter­pre­te­ra, aby wy­ko­nać ich peł­ny im­port. Na­to­miast pli­ki EPS po­sia­da­ją do­dat­ko­wy pod­gląd po­zwa­la­ją­cy na pode­jrze­nie je­go za­war­to­ści bez ko­nie­czno­ści je­go in­ter­pre­ta­cji.

W od­róż­nie­niu od Post­Scrip­tu – PDF (Por­tab­le Do­cu­ment For­mat) – jest for­ma­tem za­pi­su da­nych (a nie ję­zy­kiem pro­gra­mo­wa­nia).

Ozna­cza to, że w pli­ku PDF nie mo­że być zmien­nych, tak jak w pli­ku post­scrip­to­wym. Je­dnak spe­cy­fi­ka­cja pli­ku PDF zo­sta­ła tak za­pro­jek­to­wa­na, aby moż­na go by­ło ot­wie­rać za po­mo­cą pro­gra­mu post­scrip­to­we­go wy­ko­ny­wa­ne­go przez in­ter­pre­ter Post­Scrip­tu.

Tak też dzie­je się i w na­szym pro­gra­mie. Ra­zem z in­ter­pre­te­rem Post­Scrip­tu do­star­cza­ny jest spe­cjal­ny pro­gram post­scrip­to­wy, któ­ry umoż­li­wia ot­wie­ra­nie pli­ków PDF.