O Post­Scrip­cie

UWAGA! In­for­ma­cje po­da­ne ni­żej nie są nie­zbę­dne do efek­ty­wnej pra­cy z pro­gra­mem. Po­trak­tuj je ja­ko cie­ka­wost­kę lub za­po­znaj się z ni­mi, je­śli chcesz sko­rzy­stać z Opcji dla pro­gra­mi­stów.

Post­Script jest ję­zy­kiem pro­gra­mo­wa­nia prze­zna­czo­nym do opi­sy­wa­nia za­war­to­ści stro­ny. Po­wstał w ro­ku 1984 w fir­mie Ado­be i szyb­ko stał się stan­dar­dem prze­mys­ło­wym w zakre­sie wy­mia­ny da­nych w dzie­dzi­nie kom­pu­te­ro­we­go skła­du do­ku­men­tów.

Z fak­tu, że jest to ję­zyk pro­gra­mo­wa­nia wy­ni­ka pod­sta­wo­wa róż­ni­ca mię­dzy nim, a in­ny­mi for­ma­ta­mi sto­so­wa­ny­mi w DTP. Otóż, je­śli ma­my do czy­nie­nia z do­wol­nym in­nym for­ma­tem – da­ne mu­szą być w tym for­ma­cie za­pi­sa­ne wprost (tzn. nie ma w pli­ku zmien­nych, ale wy­łą­cznie sta­łe; wszyst­kie da­ne są wy­li­czo­ne w pro­gra­mie za­pi­su­ją­cym i w pli­ku za­pi­sa­ne są wy­ni­ki tych ob­li­czeń). W przy­pad­ku Post­Scrip­tu – po­nie­waż jest to ję­zyk pro­gra­mo­wa­nia – w pli­ku mo­gą wy­stę­po­wać zmien­ne, któ­rych war­tość w mo­men­cie za­pi­sy­wa­nia pli­ku nie jest usta­lo­na.

Ta­kie pode­jście do te­ma­tu po­wo­du­je, że plik jest nie­za­leż­ny od urzą­dze­nia wy­jścio­we­go i bę­dzie mógł być wy­dru­ko­wa­ny z mak­sy­mal­nie moż­li­wą do uzys­ka­nia ja­ko­ścią na każ­dym urzą­dze­niu.

Np. plik z kro­jem Ty­pe 1 osa­dzo­ny w pli­ku post­scrip­to­wym mo­że za­wie­rać w so­bie wy­ko­ny­wal­ne pro­gra­my wy­li­cza­ją­ce kształt dru­ko­wa­ne­go zna­ku, któ­re wy­ko­na­ją się do­pie­ro w mo­men­cie dru­ko­wa­nia uwzglę­dnia­jąc do­stęp­ną w urzą­dze­niu roz­dziel­czość.

Oczy­wi­ście ta­kie pro­gra­my mo­gą być ró­wnież wy­ko­ny­wa­ne w przy­pad­ku in­nych for­ma­tów (np. kro­jów ty­pu True­Ty­pe), ale pro­gra­my te nie są za­szy­te w kro­ju, tyl­ko w opro­gra­mo­wa­niu, któ­re je wy­świet­la. To po­wo­du­je, że ten sam krój mo­że być róż­nie ra­ste­ry­zo­wa­ny na róż­nych urzą­dze­niach. W przy­pad­ku Post­Scrip­tu – pro­gra­my są za­szy­te w sa­mym pli­ku, co unie­za­leż­nia je od sprzę­tu i opro­gra­mo­wa­nia.

W pli­ku post­scrip­to­wym mo­gą znaj­do­wać się ró­wnież „za­py­ta­nia” spraw­dza­ją­ce, czy dru­kar­ka ob­słu­gu­je ja­kąś spe­cy­ficz­ną fun­kcję i w za­leż­no­ści od wy­ni­ku te­go za­py­ta­nia mo­gą być dru­ko­wa­ne róż­ne da­ne. Np. bit­ma­pa mo­że być pa­mię­ta­na w dwóch (lub kil­ku) wa­rian­tach i w za­leż­no­ści od ja­ko­ści (roz­dziel­czo­ści, li­nia­tu­ry, li­czby do­stęp­nych ko­lo­rów) mo­że być dru­ko­wa­ny róż­ny wa­riant tej sa­mej bit­ma­py.